Wat zou Dawson doen?

In navolging van Lilith Het was niet mijn beste vriend, hij was een jongen van zestien waar ik die zomer mijn eerste slow meegedanst had, ik...

In navolging van Lilith

Het was niet mijn beste vriend, hij was een jongen van zestien waar ik die zomer mijn eerste slow meegedanst had, ik was veertien, en we hadden eigenlijk bijna niks tegen elkaar gezegd. Hij bleek later op mijn bus te zitten (of ik op de zijne). En hij moest ook langs dezelfde weg naar huis fietsen (allez ik paste mijn reisweg wel een beetje aan). Meestal bleef het beperkt tot een hei en een stralende lach, genoeg om vlinders te voelen tot in het diepst van mijn binnenste. Praten is nooit onze sterkste kant geweest. Maar in overvolle schoolbussen komt een mens wel eens iets te weten, zo ook dat hij een week naar Duitsland met school ging en ik hem dus een hele week (vijf dagen) niet zou zien. Ik krabbelde een briefje waarin ik schreef dat ik hem ging missen dat ik in zijn tas smokkelde. Tot mijn grote schrik was hij die avond een stuk sneller om me in te halen met de fiets en vooral was hij nog niet in Duitsland. We hadden een gesprekje over koetjes en kalfjes, kwamen elkaar op de één of andere fuif nog wel eens tegen, dansten nog een slow en nog één en waarschijnlijk nog wel één, maar nooit meer dan dat.

You Might Also Like

0 reacties