Ik ken niemand die zo gek is van de Tour de France als mijn grootvader. De zomer staat bij hem gelijk aan de Tour de France. Zelfs in mijn vroegste herinneringen, komt het besef dat ik stil moet zijn tijdens de koers bovendrijven. Hij verplaatste er zijn vakanties voor en de anecdotes zijn al lang niet meer te tellen. Zoals die keer toen hij op het platdak van de garage aan het werken was en mijn grootmoeder toch wel in paniek begon te geraken omdat ze hem niet meer zag en ze hem achteraf in de zetel voor de buis terug vond. Na de rit noteert hij de winnaar in een boekje en zo heeft hij exemplaren die van meerdere decennia terug dateren. Dus ik kan me zowat zijn reactie voor de geest halen als de tour in Gent aankomt op een boogscheut van het huis van zijn oudste kleindochter. Hoor ik net op de radio dat door een elektriciteitspanne heel wat West-Vlamingen het einde van de rit niet gezien hebben, ook in Lendelede, woonplaats van mijn grootvader, een ramp!