Herfstvitamientjes

Zondag had ik met mezelf een afspraak gemaakt: uitslapen! Met geen stokken ging ik uit bed te krijgen zijn. De ontstekingsremmers hebben gen...

Zondag had ik met mezelf een afspraak gemaakt: uitslapen! Met geen stokken ging ik uit bed te krijgen zijn. De ontstekingsremmers hebben genoeg energie gevreten, tijd voor mezelf, de batterijen opladen. Tijdens de week was opstaan al lastig genoeg geweest.
Mijn liefste kon zich er wel in vinden, maar zoals wel meer was hij op zondag redelijk vroeg wakker. De zon lokte hem uit bed. Met een kusje nam hij afscheid voor hij koeken ging halen en ik draaide me nog eens om. Nog veel te vroeg.
Uiteindelijk lokte de geur van sterke koffie me uit bed. De douche bleek maar een stap verder te liggen, ook al was het een grote stap voor de mensheid. Toen ik de douche uitstapte viel mijn oog op de klok. Pas elf uur, nog een hele dag voor ons en nog geen plannen.
De boerenmarkt op het Charles Epéeplein werd onze eerste stop. "Allemaal wintergroenten," meesmuilde mijn liefste. Tja, misschien omdat het herfst is. Ik haal mijn schouders op, waardoor mijn rolkraag mijn oren raakt. Mijn lievelingsseizoen komt er aan. Eerder deze week kon de koude 's morgens ook al niet meer geloochend worden en dus werd het donsdeken weer ietsje dikker. Hij weifelt, wat gaan we eten? Keuze genoeg: kool, pastinaak (heerlijk in de soep), wortels, pompoen, bloemkool,... Het werd een dikke pompoen die we 's avonds over de patatjes (stoemp) en wortels (soep) zouden verdelen. Nog wat raapjes, venkel,... Onze portie vitamientjes werd thuis afgezet en dan...
Volgende stop? Het meubelparadijs? Mijn liefste stelde het voor maar ik zag alweer de gelukkige gezinnen op stap in het meubelparadijs voor me opdoemen. De rillingen liepen me over de rug. Trouwens, wat zouden we kopen? Nee, laten we naar de Bourgoyen trekken, lekker stappen. Onderweg lieten we ons verleiden tot een ommetje in een bungalowwijk waar een grote kastanjeboom ons stond toe te lachen. Nog meer vitamientjes... Ik stopte mijn zakken vol en knabbelde als een knaagdiertje van deze lekkernijen. De Bourgoyen lach er fantastisch bij: een blauwe hemel, koud,... echt ideaal voor een wandeling. Wist je trouwens dat er schildpadden zaten in dat water? Drie grote exemplaren hadden zich op een stuk boomstronk een plekje in het zonnetje gezocht en wie kon ze ongelijk geven. Het was zalig...

You Might Also Like

1 reacties