Ach, het behoorde zeker niet tot mijn lijstje van films die ik absoluut wou zien maar het was zo’n slapeloze nacht waar ik langer zit te tokkelen op internet dan ik me voorgenomen heb en uiteindelijk toch nog niet moe ben. Als lief er niet is val ik blijkbaar gemakkelijk in mijn oude patroon. Dus zijn mijn bloemen verplant geraakt en is de strijk gedaan. En wat doet een mens dan tijdens het strijken? Juist ja, een filmpje kijken op de vrouwenzender die zijn uitzendingen startte met voetbal.

De film heeft alles weg van zijn voorganger: mannen met kuiven en zwarte leren vestjes, roze meisjesvesten, liedjes om de haverklap, een buitenlandse student (de neef van Sandy, heb je hem?), spektakel, dezelfde directrice, dezelfde directieassistente (Blanche, die het begeleidende geluidje verzorgt bij de mededelingen, de coach loopt ook nog eens in beeld, zelfs Frenchy komt er aan te pas (blijkbaar wil ze nu scheikunde studeren om zelf cosmetica te maken maar ze herinnert zich wel het roze-incident), een straatrace,…

Een doorslagje, zegt u? Maar neen, deze keer is de buitenlandse student een jongen en wordt hij verliefd op de leidster van de pink ladies. In versie één wordt de buitenlandse studente verliefd op de leider van de T-birds. Verschil is ook dat zij hem niet ziet staan, maar dat komt nog wel, geduld. De auto’s zijn vervangen door moto’s maar van het eigenlijke oplapwerk zien we heel weinig, dus geen deuntje in de garage. Een vrij podium in plaats van een danswedstrijd,… allez, u moet toegeven er zijn verschillen.

Maar Michelle kan ondanks haar benenwerk op een ladder de danspassen van John niet doen vergeten, (zingen doet ze niet zelf, vermoed ik), en ondanks zijn knappe Ken-gezichtje (ik ben zelfs de naam van de acteur vergeten) doet het droevige sololiedje enkel denken aan Olivia bij het kinderzwembadje in de tuin, met John op de schommel durf ik het zelf niet eens te vergelijken…

Enfin, voor bij het strijken is het geen slechte film en ik ben zelfs nadien blijven kijken tot het einde, maar je hoeft geen kenner te zijn om te zien waarom het geen kaskraker is geworden.

Beste dialoog uit de film:
Studente: “What should I do, I missed two periods. ”
Directrice: “Don’t worry, you can take them after school time.”