De hitte is loodzwaar en eist langzaam zijn tol. Nieuwsgierigheid drijft het publiek schoorvoetend naar de Marquee waar twee broertjes het podium gedurende meerdere uren zullen inpalmen. De aankondiging belooft ons Ibiza, lief zet het op een lopen.

De eerste noten zijn meteen raak, de massa zet zich in besweging.

De mobiele camera zweeft over het publiek, zoomt in en verspreidt het enthousiasme vergroot over de weide, de camera zweept het publiek nog verder op. De temperatuur stijgt verder, de dj bouwt naar een hoogtepunt, opgezweept door het publiek. De Marquee gaat uit zijn dak.

De dj wil pauzes inbouwen, ook voor hem is het warm, maar het publiek weigert, deuntjes worden gescandeerd, dwingen de dj in het gareel, meer beats, handen in de lucht en daar gaan we weer. De massa golft op de beats. De lijven glimmen van het zweet, opgegeild door beats en een camera. De beats nemen het over.

Het verstand op nul en alle frustratie vloeit langzaam uit me weg. Dit had ik nodig.

Wanneer mijn lijf het wil opgeven, te warm, te veel, zijn blik, zijn lijf zet het mijne opnieuw in beweging. Nu niet opgeven. De dj onderstreept het met extra beats, een nieuw deuntje wordt meegezongen, bijna mechanisch blijf ik verder dansen.

Dj's worden afgewisseld, wij bouwen een pauze in om iets te drinken, ik stap de wei op, de mannen gaan verder, het licht verwart me. Beats, ok, zon???

Wanneer ik met drank opnieuw de Marquee betreed, word ik hartelijk ontvangen. Twee uur later houden we het voor bekeken, laat ze maar plaatjes draaien…



Zondagnamiddag, opnieuw maakt de Marquee zich op voor een feestje. De mannen installeren zich in het gras, terwijl ik midden in de tent een plekje uitzoek. Ze werd geprezen in de recensies omwille van haar stem. Echte klasse, maar de cd had me een beetje teleurgesteld.

Ze krijgt een tweede kans.

Haar muzikanten maken zich op voor het optreden, de toetsenist maakt nog vlug een paar sfeerbeeldjes. Alles doet me denken aan Angie Stone op Blue note, twee jaar terug.

En ja, onder luid gejoel komt ze het podium op…

En ze is er klaar voor. Tien uur op het vliegtuig, met moeite tijd gehad om te bekomen en nu in een warme tent voor een optreden. Leela james heeft er zin in, doet ons roepen, doet ons schreeuwen.

"There ain't no party like a Leela James' party coz Leela James' party don't stop."

Als een meesteres loopt ze over het podium, botten natuurlijk, ze shakes haar achterste dat het een lieve lust is.

Dan trekt ze een pruillip, ze voelt zich een beetje eenzaam, wie wil er met haar dansen? En daar zijn ze, vijftien mensen op het podium shaken hun lijf dat het een lieve lust is, het publiek schreeuwt om meer.

It definitely is a party!!