Ondertussen in de laatste weekendbijlage voor de zomer...

Dit weekend in het weekendmagazine bij de krant wordt de verjaardag van de bikini herdacht. Dit "revolutionaire" kledingstuk genaa...

Dit weekend in het weekendmagazine bij de krant wordt de verjaardag van de bikini herdacht. Dit "revolutionaire" kledingstuk genaamd naar een eiland waar atoomproeven werden uitgevoerd viert haar 60ste verjaardag en wordt in geuren en kleuren bewierookt. De journaliste herinnert zich haar eerste bikini - een blauwe met een boortje - die haar op driejarige leeftijd deed beseffen dat ze een vrouw is. Zelf heb ik iets meer moeite om me mijn eerste bikini te herinneren. Volgens hetzelfde artikel zou de gemiddelde eerste-biniki-leeftijd rond de drie jaar schommelen maar op foto's uit die tijd trotseer ik de golven steevast in een zwembroekje, in verschillende kleuren weliswaar. Mijn verste herinneringen zijn deze aan een blauw-rood streepjes exemplaar, maar sindsdien heb ik er wel al een paar versleten. Niks zo plezant als wakker worden in een tentje op een festival en de dag tegemoet treden in bikini. Werchter was er dit jaar zeker geen uitzondering op, lekker stoer, ik moest zeker niet onderdoen voor de vier mannen met wie ik kampeerde die hun tent uit kwamen met bloot bovenlijf om daarna de koffie klaar te maken (ja, af en toe laat ik me schaamteloos verwennen). Op de wei bleek ik zeker niet de enige te zijn die haar melkwitte huid blootstelde aan dat zomers geweld. Heel wat laagjes zonnecrème (dank je lief) hebben kunnen voorkomen dat ik na die vier festivaldagen verbrand ben. Mijn bikini heeft het wel niet overleefd, tijdens een gezellig gesprekje met Placebo op de achtergrond (blasfemie naar het schijnt) voelde ik "knap" op mijn rug en bleek de plastieken sluiting het begeven te hebben. Het was met een enigszins beteuterd gezicht dat ik het constateerde. Een artisanale knoop kon de schaamte beperken maar ik wist meteen waar ik tijdens de solden op zoek naar kan gaan. Tot ik de inval kreeg om bij de veritas langs te gaan, en ja, voor minder dan een euro heb ik een nieuwe sluiting, een metalen deze keer (beschikbaar in twee kleuren overigens), kan ik met naald en draad aan de slag en word ik gespaard van uitzinnige koopjesjagers die gretig graaien in bakken op zoek naar de ultieme aankoop.

You Might Also Like

0 reacties