Elk zichzelf respecterend tijdschrift of krant heeft dezer dagen een lijstje met boeken die je gewoon moet lezen tijdens je vakantie. Dit boek hoef je niet gelezen te hebben, maar ik heb er wel veel plezier aan beleefd.

Ik heb een zwak voor historische boeken en zeker voor historische fictie. De boeiendste lessen geschiedenis had ik in het lager, toen er behalve de opeenvolging van koningen, vorsten en dergelijke ook ruimte was voor wat de mensen aten, hoe ze woonden, hoe ze zich kleedden,... Een van de meest treffende filmscènes is uit een Franse film met ongetwijfeld Gérard Dépardieu: ten tijde van de Franse revolutie (of was het de commune?) lopen soldaten elkaar omver in de straten van Parijs maar iets verderop zijn een aantal vrouwen ongestoord de was aan het doen.

Dit boek is het verhaal van een rebelse dochter van een welstellende stoffenhandelaar in het Florence van de 16de eeuw. De stad is op dat moment heel toonaangevend wat kunst betreft en de Medici zwaaien er de plak, maar de stad geraakt in de ban van een onheilsprofeet als ook van het Franse leger. Het leven van dit jonge meisje wordt bemoeilijkt door haar honger naar kunst en wetenschap, een eigenschap die niet geapprecieerd wordt in een wereld waar vrouwen vroeg trouwen en kindjes kopen, liefst zonen.