Lief zegt het met een grijns. Ik kijk eens bedenkelijk want ik vind het al helemaal niet grappig meer. Mijn stem klinkt hees en ik hoest me de longen uit het lijf. Een knuffel helpt bitter weinig, dan maar de grove middelen: naar de dokter deze morgen, ze wist direct hoe laat het was.
Tja, wie bij de hond slaapt… de volgende keer misschien beter geen verpleegstertje spelen?
Ik ben geen grote fan van medicamenten en doktersbezoekjes maar aangezien ik morgen naar Wenen trek (opnieuw statistiekjes en andere cijfertjes), leek het me toch beter om iets te laten voorschrijven. Vanavond vroeg onder de wol...