Brussel, Centraal Station, Perron 4

Gezellig pratend met een collega die ook richting kust uit moet, sta ik plots oog in oog met een oude vlam…

"Helaba", hij lacht me toe. Nog steeds zo'n sexy lach, ogen die ook lachen…
"Hei", glimlachje.

Niks meer, maar in die nanoseconde flitst alles voorbij.
Het is goed geweest.
Het mocht niet zijn.

Hij kust zijn vriendin, ze stappen in de trein.