Dit is er zo één van. Een eerste werkdag na een week verlof is nooit prettig maar sommige dingen kun je voorzien: een postvak vol mails (80!), weinig antwoorden op de vragen die je voor je verlof rondstuurde, ik had ook al twee vergaderingen gepland op vandaag, nooit een plezant vooruitzicht. Maar he, het is maandag voor iedereen en dat werd al meteen duidelijk op de trein. Je staat verdacht lang stil in Gent-Sint-Pieters en krijgt de bijna hilarische boodschap, dit weekend werden de remblokken van deze trein vervangen, dit verklaart de rookontwikkeling, het probleem is nu opgelost en we kunnen verder, weliswaar met acht minuten vertraging. Enfin, er zijn dingen die je verwacht en waar he humeur niet echt onder hoeft te lijden. Maar dan zijn er nog de "extraatjes".
Maandag lijkt stilaan garant te staan voor geen verwarming op het werk, bezoekje van de thermometerman en vakbondsafgevaardigde incluis,waar blijft de lente met de bijhorende temperaturen? De sfeer onder de collega's was sowieso al beneden alle peil. Vragen over een gemeenschappelijk project worden tijdens je afwezigheid op je afgewenteld en lachen je toe bij je terugkomst, heel dringend natuurlijk, en communicatie nihil,... Het wordt stilaan het handelsmerk van onze dienst: veel blabla verkopen, je eigen ophemelen, afgeven op het werk van een collega (waar je eigenlijk zelf niks van afweet), en vooral, je wegsteken als het er op aan komt. Tot op zekere hoogte kun je je wijsmaken dat het nog zo erg niet is, wat samenspannen met andere goede zielen, af en toe wat stoom aflaten, je gal spuwen, maar altijd binnenkamers. Van vrienden hoor je hetzelfde verhaal en natuurlijk weet je dat het ergens anders niet noodzakelijk anders, laat staan beter is, maar de motivatie om het af te trappen waar je zit wordt gewoon elke keer wat groter. Vacature wordt interessante lectuur en hier en daar vis je wel eens. Ik geef toe dat ik het al een paar keer aagekondigd heb en er uiteindelijk altijd wel iets uit de lucht gevallen is, waardoor ik veranderd ben van idee. Zo leverde het vertrek van een collega een nieuwe uitdaging op, diende een ander nieuw project zich aan, positieve reacties op een afgewerkte studie zorgden opnieuw voor uitstel,... Allemaal redenen om het uiteindelijk niet te doen, benieuwd of deze er ook deze keer zijn.