Waarom maken we het onszelf altijd zo moeilijk?

Wat voorafging: Hij: “ik wil je even niet zien, moet de dingen op een rijtje zetten en een aantal zaken achter me laten...” Zij zucht, waar...

Wat voorafging:
Hij: “ik wil je even niet zien, moet de dingen op een rijtje zetten en een aantal zaken achter me laten...”
Zij zucht, waar heeft ze dit nog gehoord en is even geen synoniem voor nooit meer?


Gisteren:
Zij (via sms): Hei, twee kaarten voor optreden zondag, geen zin om mee te gaan?
Hij: Sorry, al plannen, amuseer je.
Zij: Oeps, heb me vergist, is volgende zondag, dan al plannen?
Hij: Misschien, weet niet, vraag beter iemand anders mee, dan ben je zeker.
Zij: Heb al spijt dat ik het je gevraagd heb

Uurtje later beseft ze dat ze misschien te ver is gegaan, eigenlijk is ze kwaad op zichzelf, hij had haar toch gewaarschuwd? maar voor sms is ze te koppig, troost zich met een mailtje naar zijn werk, vindt hij morgenochtend wel…

Ietsje later
Hij (via sms): Sorry voor mijn botte reactie, had een deadline

Zie je wel, overdreven reactie.
Blijft de vraag, waarom maken we het onszelf zo moeilijk?

You Might Also Like

0 reacties